डाक्टरको लापरबाहीले यसरी लाग्यो एचआईभी
जथाभावी यौन सम्पर्क राख्दा एचआइभी सर्छ भन्ने सुनेको भए पनि आफू भने चिकित्सकको लापरबाहीका कारण एचआइभी संक्रमित भएको रोल्पा प्लसका अध्यक्ष राधा विकको बुझाई छ ।
आजभन्दा करिब २९ वर्ष पहिले खुंग्री–५ रोल्पाका दामे विकसँग मागी विवाह गरेकी विकले श्रीमान बाहेक अन्य कसैसँग शारीरिक सम्पर्कमा नरहेको उनको भनाइ छ ।
आफू पतिव्रता हुँदाहुँदै पनि एचआइभी संक्रमित भएर जीवन बिताउनुपर्दा चिन्तित भएकी उनले प्रश्न गरिन–‘श्रीमान् एचआइभी एड्स संक्रमित हुनुभएको छैन, म पनि कुनै परपुरुषको सम्पर्कमा गएकी छैन भने कसरी संक्रमित भएँ तपाईं आफैँ भन्नुस न ।’
उनका अनुसार १५ वर्षको उमेरमा पहिलो सन्तानकी आमा बनेकी विक दोस्रो पटक सुत्केरी हुँदा २०५७ सालमा धेरै बिरामी परेकी थिइन । चिकित्सकका अनुसार त्यतिबेला विकको शरीरमा रगतको मात्रा एकदमै न्यून रहेकाले थप रगत दिनुपर्ने भयो ।
उनले आफ्नै श्रीमान दामे विकबाट केही रगत लिए पनि अपुग भएपछि अन्य व्यक्तिको रगत पनि प्रयोग भएको थियो । त्यसैबेलामा आफूलाई एचआइभी एड्स सरेको हुन सक्ने उनको आशंका छ ।
सुत्केरी भएका बेला करिब एक महिना निरन्तर रगत बगेपछि उपचारको क्रममा उनलाई नेपालगञ्जको भेरी अञ्चल अस्पताल र काठमाण्डौको टिचिङ अस्पताल लगिएको थियो । ती मध्ये कुन अस्पतालको लापरबाहीले एड्स सरेको हो उनलाई पत्तो छैन ।
आजभन्दा करिब १५÷१६ वर्ष पहिले बिरामी हुँदा यसरी थप रगत लिएकी विक केही समयपछि निको भएकाले अस्पतालबाट निकै खुसी भएर घर फर्किन । त्यसको करिब डेढ वर्ष पछि लगातार पखाला लाग्ने, टाउको दुःख्ने र तारन्तार ज्वरो आउने व्यथाले उनलाई छोडेन । नजिकैको औषधि पसलबाट औषधि किनेर खाएको १०÷१५ दिन ठीक भए पनि ब्यथा बल्झिरह्यो ।
यसरी दुई तीन वर्ष सामान्य उपचारमा दिन बिताए पछि राम्रो उपचारको खोजीमा विक घरपरिवार र जानेबुझेका मान्छेको सल्लाहमा थप उपचारका लागी काठमाण्डौको टेकु अस्पतालमा गएकी थिइन् ।
त्यहाँ विकको दिसा, पिसाबका साथै रगत जाँच पछि आएको रिपोर्टमा एचआइभी संक्रमण देखिएको कुरा चिकित्सकले सुनाए । यसबारे राम्रो ज्ञान नभएकी विकलाई त्यतिबेला खासै प्रभाव पारेन । यसको संक्रमणका बारेमा चिकित्सकले केही जानकारी गराएपछि भने उनको होस हवास उडेको थियो ।
अब श्रीमानलाई यसबारे कसरी भन्ने भन्दै उनी निकै चिन्तित बनिन् । त्यतिबेला उनका श्रीमान दामे विक रोजगारीका लागि पुनः दिल्ली पुगेका थिए । वि.सं. २०५८ को दसैँमा घर आएका बेला श्रीमान दामेसँग आफूले सबै कुरा गरीन तर उनले पनि एचआइभीलाई सामान्य रुपमा लिए ।
एक दुई हप्ता सामान्य उपचार गरे ठीक भइहाल्छ भन्ने उनको बुझाइ बनेको थियो । किनकि यस विषयमा उनका श्रीमानले पनि केही बुझेका रहेनछन । दोस्रो पटक आफूलाई जचाउँन लैजाँदा मात्रै उनले यसबारे राम्रोसंग बुझे ।
एचआईभिबारे बुझेपछि दोधारमा परेका दामे विकले भने–‘तीन तीनवटा बच्चा जन्मिसकेपछि श्रीमती छोड्न पनि मिलेन, सँगै बस्न पनि गाह्रो हुनेभयो भनी निकै चिन्तित बनेको थिएँ । तर मलाई उनको चरित्रमाथि कहिल्यै शङ्का लागेन । म आफूभन्दा बढी उनलाई विश्वास गर्छु ।
यसै विषयमा ‘दाङ प्लस’को तालिममा दुवै जना सहभागी भएका थियौँ । त्यो तालिमबाट धेरै कुरा सिक्ने अवसर मिलेको थियो । हिँजोेआज जस्तो त्यतिबेला एचआइभी एड्स संक्रमणका बारेमा गाउँ सहरमा खासै चर्चा हुँदैनथ्यो । समाजमा धेरै एचआइभी एड्स संक्रमित रहेछन् भन्ने कुरा थाहा भयो र आफ्नो मन बुझाउन थालेँ ।’
केहीदिनपछि सबैको सल्लाहमा काठमाण्डौको टेकुमा पुगी श्रीमान विकको पनि रगत जाँच भयो तर श्रीमान विकमा संक्रमण देखिएन । मान्छे जीवनसँग हारेर मर्छन् । तर मलाई मर्ने रहर कहिल्यै लागेन । श्रीमती विकले भनिन–‘संक्रमित हुनुमा मेरो के दोष ? उनको प्रश्न छ ।’
फेसबुकबाट कमेन्ट गर्नुहोस्